Swami Veda ve Mahasamadhi

14 Temmuz 2015 Swami Veda Bharati Mahasamadhi'ye ulasarak bedenini terketti. 

Bedenler degisir ama ruh degismez, sevgi degismez, gercek degismez ve yogiler olmez :)

Gercekten yasamaya ne zaman basladin diye sorsalar hic tereddutsuz cevabim Swami Veda'yi tanidiktan sonra olurdu. Taa uzaklardan kalbimi Himalayalar'in eteklerine cagirmisti. Hayatin bana verebilecegi en guzel hediyeydi boylesi yuce bir yogiyi tanimak ve o bilge ruhunun ruhuma dokunmasi, beni sevgisiyle buyutup hayatin boslugunda ve arayisindayken butun bilgeligiyle beni kucaklamasi. 

Kalbimin sevgiyle doldugu ve ruhumun huzuru ogrendigi o topraklardan hic ayrilmak istememistim, oylesine mukemmel bir varligin yanindan kim ayrilmak isterdi ki ama boylesi ote varliklarin zaman ve mekan kavrami yoktu, bunu ancak dondugumde anlayabildim. Ne kadar uzakta olursam olayim sevgisi ve bilgeligi kalbimden hic eksilmedi. Ihtiyacim oldugu her an bana yolumu gostermek icin hep yanimdaydi. 

Dunya uzerinde bu bilgelikte bir Can'in olmasi bana hep guc vermisti. Simdi enerjisi evrene yayildi, beden sinirlardan kurtularak ozgurlesti ve daha da guclendi. Artik onu eskisinden daha yogun yanimda hissiyorum. 

Swami Veda benim degismeyen sevgim ve gercegimdi ve hep oyle kalacak. 

Bizi bir araya getiren hayata sonsuz tesekkurlerimle...

Swamiji'm biricik Master'im icin Gayatri Mantra

http://youtu.be/CHpA6qotiwg

Hari Om Tat Sat 

 

Mahasamadhi nedir diyenler icin: 

Mahasamadhi

As long as you are in the body, whatever liberation you attain, the body is a limitation. It is not complete liberation. When someone leaves their body in full awareness, then we call this Mahasamadhi because he or she has shed the body.

Mahasamadhi is a dimension where you transcend discrimination – not just experientially but also existentially. There is no such thing as you and the other. Right now, there is you and the other; it is a certain level of reality. In a samadhi state, you go beyond that discrimination and in your experience you are able to see the oneness of the existence. 

Mahasamadhi means you not only see it that way, you have become that way totally – discrimination is finished. That means individual existence is finished. Who you are does not exist anymore. The life that is functioning as an individual life right now becomes absolutely universal or cosmic or boundless. To put it in traditional terms, you become one with God or one with everything.

When I say one with God, it does not mean going and joining someone somewhere. It is just that your individual bubble is over. To use an analogy, right now your existence is like a bubble. A bubble that is floating around is very real but if you burst it, where does the air inside the bubble go? It just becomes one with everything, isn’t it? It is completely dissolved. When we say one with everything, this is what it means. Nothing will be there. You will not be there. When we say mukti, it means you are free from existence. When I say you are free from existence, I am not talking about existence as a quantity which you are free from. You are free from your own existence – your existence is finished.

When we say mukti or nirvana or moksha, this is what it means – freedom from the very burden of existence. That’s ultimate freedom because as long as you exist, you are bound in one way or another. If you exist in a physical way, it is one kind of bondage. If you leave the physical body and exist in some other way, there is still another kind of bondage. Everything that exists is ruled by some law. Mukti means you have broken all laws and all laws can be broken only when you cease to exist.

Death exists only to one who has no awareness about life. 

Nirvana is a more appropriate word because nirvana means non-existence. When there is no existence, you are even free from freedom because freedom is also a certain bondage. So you are free from your very existence. All discrimination between what is you and what is not you is finished.

For someone to be able to do this – taking this life and throwing it out without injuring the body – it needs tremendous energy. Mahasamadhi is a state where one willfully drops the body. The cycle is over. There is no question of rebirth, it is complete dissolution. You can say this person is truly no more.

Life just shifts from one level to another. In reality there is no such thing as death. Death exists only to one who has no awareness about life. There is only life, life and life alone. But Mahasamadhi means the real end. This is the goal of every spiritual seeker. Ultimately, he wants to go beyond existence. 

Kendime düşünceler

Ne kadar uzun yaşarsan yaşa,  herkesin kendi yaşamını kaybedeceğini, kaybetmekte olduğu yaşamdan baska bir yaşamı olmadığını unutma. Bu nedenle de en uzun yaşam da en kısa yaşam da aynı sonuca varır. Çünkü şimdiki zaman herkes için aynıdır, bu nedenle geçip giden şey de aynı şeydir.

Aslında kaybedilen şey sadece şimdiki zamandır. Hiç kimse geçmişi ve geleceği kaybedemez. Kimse bir insandan sahip olmadığı bir şeyi alamaz. 

O halde şu iki noktayı unutmamak gerekiyor: birincisi, ilk baştan beri her şeyi aynı olduğu ve sürekli olarak aynı şeylere dönüştüğüdür. Bu nedenle belli bir süre ya da sonsuz bir zamanda bir şeyi görmek arasinda fark yoktur. 

Ikinci noktaysa bir insan hangi yaşta ölürse ölsün aynı şeyi kaybeder. 

Şimdiki an kaybettiğimiz tek şeydir. Çünkü sahip olduğumuz tek şeydir. Hiç kimse sahip olmadığı şeyi kaybedemez...

Marcus Aurelius, Kendime Düşünceler'den kendime düşünceler...

Ve devam eder, "Her şey sadece olduğunu zannettiğin şeydir." Cevabının anlamı açıktır. Bu sözün asıl anlamı, gerçeği anlayan bir kimse için de çok açıktır.

...

11.05.2014 / Bodrum

11.11'de Rishikesh :)

Hindistan'ım,
Kalbimi yakan kor ateşim.
Bilgeliğine sarılıp
Aşkınla büyümeye geldim...

11.11.2012 Swami Rama Sadhaka Grama Ashram, Rishikesh

Rüya mi Gerçek mi?

Bir rüya işte geceyi sabaha bağlarken gördüğüm...
Sadece bir rüya mi?
Değil elbette.
Bu dünyadaki yaşamımdan daha gerçek bile.

Kimisi biraz dramla o rüyadan uyanmak istemiyorum diyebilirdi.
Kimisi de hayattan bıkmış bir şekilde yaşamaya devam edebilirdi.

Bunlar da bir yanılsama olacaktı.

İçime dolan sonsuz ve koşulsuz sevgiyle yaşam amacım rüyamla ve aşkla önüme sunulurken önünde eğildiğim bir rüya gerçeği bu, ne duygusu ne görüntüsü kelimelere anlatılamayacak bir yaşam. Ve öyle gerçek...

O rüyanın gerçekliğini burada yaşama geçirme düşüncesi, bütün olup biten kaosun içinde duygusuzca ve öylece kalmamı sağlarken beni hayata bağlıyor.
Ve tekrar rüyamın içinde O'nunla göz göze geldiğimde bütün hayatın anlamsızlığının bir anda anlam kazanması ve bütün kelimelerin ötesindeki anlaşmamız beliriyor zihnimde...

Rüyama gelip kalbimi koşulsuz ve sınırsız sevgiyle dolduran Güzel Ruh,
Sen de biliyorsun ben de, gerçeğin rüyasını yaşamaya o kadar az bir zaman kaldı işte...
Bütün mesafeler yok olacak aramızda.

Sadece kalbime sabretmesini söylüyorsun, sözünü dinleyeceğim...

Kavuşma değil Bir olacağımız zamanlara...

Aşkla :)

30.10.2012 / Bodrum

Doğa ve ötesi...

Yıl sonra yine doğayla başbaşa, böylesine keyifli bir gün geçirmek...

Tanrı'ya en içten teşekkürlerimle.

Oluşan görüntü bu;
Siyah kalemle çizimlişcesine dağlar,
Gümüş rengi bir deniz
Ve ışıll ışıl bir gökyüzü...

Her şey siyah ve beyazın tılsımında, gece seyir yapıyoruz.

Doğanın heybeti insanı etkilerken yıldızlar insanın başını döndürüyor. Gerçekten bu kadar yıldız nasıl olabilir, başımı ne tarafa çevireceğimi bilemiyorum. Keyifle izliyorum, bir kayan yıldızları bir gümüş denizi.

Ve saatler sonra güneş doğuyor ufuktan. Bu sefer güneş bize biraz gösteriş ve torpil yapıyor ve denizden doğacağım bugün sizin için diyor...
Ne manzara ama;
Öylesine kıpkırmızı ki ve uçsuz bucaksız mavinin içinden bütün tevazusuyla bizi selamlıyor, öyle güzel başlıyor ki gün bütün gecenin yorgunluğunu alıp gidiyor.

Ve güneşin sıcaklığı bedenimi ısıtıyor ve cevapsız kalamadığım yorgunluğuna boyun eğiyorum. Etrafımızı saran sarp dağların arasındaki koyda güverteye kurduğum hamakta uykuya dalıyorum.

Kuş sesleri ile uyanıyorum, öyle neşeliler ki yüzümde tebessüm, ve sonra hahahaha bu nasıl olabilir bilmiyorum ama neşeli afacan bir kuş üstüme konup ötmeye başlıyor... Öyle tatlı ki içim pır pır ediyor onunla.

Cıvıltısı beni sevindirirken üzerimdeki ağırlığı özgürlüğünü hissetmemi sağlıyor ve neşesi içimi sevgiyle kaplıyor...

Yüzümde tebessüm iyi ki varım diyorum evet iyi ki varım. Burada bulunmak ve bu mutluluğu ve sevgiyi yasayabilmek ne büyük bir onur.

Böylesine muhteşem bir dünyayı deneyimlemenin keyfiyle tekrar uykuya dalıyorum...

Aşkla :)

20.10.2012 / Symi

Mutluluk mu evet icimizde...

12.03.2012 Pasupatinath anisina,

Araliksiz yakilan onlarca ceset, yas tutanlar, evsizler, sadhular, dilenciler, deliler, hucrelerinde olmeyi bekleyen umutsuz hastalar,yaslilar,oyun oynayan cocuklar, issiz gencler, yokluk icinde yasam sartlari yaratmaya calisan anneler.
Evet hepsi gercek...
Kendi kaygilarimiza o kadar gomulmusken bile boyle bir hayat var ve en az bizim yasadigimiz kadar gercek. Biz bilmesek veya gormesek de bir yerlerde yasaniyor.
Ve bas basa veya yuz yuze kaldigim bu yollarda gercekten yasamak ne diye sormadan edemiyorum.
Gercek ne? Yasam ne?
Gordugum dehset goruntuleri akil sinirlarimi zorluyor. İzlemiyorum yasiyorum gorduklerimi. Bu topraklara alistikca bende degisiyorum. hersey daha farkli gozukuyor.Bir turist degilim ya da yabanci degiliz artik birbirimize. İclerimdeyim oylece.
Patan'dan taksiye atlayip bilicsizce geldigim Nepal'de Pashupatinath'dayim. Altindan Shiva tapinagi ile unlu bi yer.
Onunden Varanasi'ye kadar bulanik bir nehir akip gidiyo. Tapinaga girmek yerine nehir kiyisina inmeyi seciyorum. İcimde derin bir huzun beliriyor. Bilmiyorum ama burda acili birseyler oluyor diyor icim, anlayamadigim bi sekilde gozlerim doluyor etraftaki enerjiden.
Koseyi donup kiyiya gelince anliyorum nedenini; yas icindeki aileler, yakilan bedenler. Bitip tukenmeyecekmis gibi bir rituel devam ediyor ve yuzlerce beden yakiliyor bir gunde. Havaya karisan yanik kokulari ve beden parcalarini gormek biraz midemi bulandirsa da aldirmadan dolasiyorum iclerinde. fotograf cekmemi yadirgamiyorlar.kendimi war photographer belgeselindeki James Natchwey gibi hissediyorum.

Devam ediyorum etrafta dolasmaya. Bir bakim evine geliyorum. Yanima yanasan hintli anlatmaya basliyor, Mother Teressa yaptirmis burayi 250 evsiz yasiyor. Gonulluler calisiyor. Nasil bir hayat bu? Bunun adi ne? Acimiyorum sadece anlamaya calisiyorum bu adina dunya dedikleri yerdeki yasami.
Biliyorum ki aciyan ve acinan olma durumu ancak butunsellikten uzaklastiracak insani onun icin yanlarina oturup iletisim kurmak, gozgoze gelmek ve tebessum etmek elimden bisey gelmese de onlarla ani paylasmak anlamli geliyor.

Anlamam zaman aliyor, gordugum ve yasadiklarimdan sonra konusamiyorum bikac gun. Ancak gunler sonra yazabiliyorum.

Evet iste burdayiz dunyada ve hepimizdeki ayni. bedense beden, ruhsa ruh.

Sartlarimizi biz olusturuyorsak ve bi sonraki veya oncekinin gorduklerimizden, yasayacaklarimizin veya yasadiklarimizdan farkinin olmadigini biliyorsak butun herseyiyle ani paylasmak.

Ve taa icimden kalbimden anladigim ise; butun sartlar degisse de insanlarin yasadiklari mutluluk ve sevgi tek degismeyen gercek. Disarda bulunamayacak tek gercek de bu.
Nefes almak gibi, sevmek ve mutlu olmak da degismiyor. Insanin icinde sakli olan hazine ve gercek doyuma ulastiracak da bu.
Kendi icine donup bu mutlulugun kaynagini bulup ne kadar derinden hissedip yasadigin ve paylastigin...Iste butun mesele bu.

Icim(iz)deki sonsuz ve caglayan mutlulugu ve sevgiyi paylasacagim(iz) bir hayat icin dua ediyorum...

Askla...
15.03.2012 Rishikesh,Hindistan

Hindistan yeniden

Iste yine isiklar altinda Delhi gozuktu ucagin penceresinden. Bu sefer hic tedirgin degil icim.
Gunes dogmak uzere. Ozlenen vakit geldi bu biraz da kalbim icin ama Hindistan ogretmisti bana karsima cikardiklari ve cikarmadiklari firsatlarin zamanlariyla ilgili yargilamadan kabul etmeyi.
Onun icin aslinda gec bir kavusma da degil cunku bu sefer ben ben olarak geliyorum.Kendimi katacagim dokundugum seylere. Sonsuz sevgi ile huzurumu paylasacagim.
Delhi 10.03.2012