Napıyorum?

Delhi’ye inmeye sadece birkaç saat kaldı. Kafam allak bullak, garip bakışlar arasında bir uçak dolusu Hintli ile 1.2 milyar Hintlinin yaşadığı şehre gidiyorum. Tek başıma. Napıyorum ki ben??? Bikaç ay önce gelse birisi bana aşık olduğum işten ayrılacağımı, sevdiğim huzurlu o güzel evimi terk edeceğimi ve Hindistan’a gideceğimi söylese kahkahalarla güler ve böyle bir şeyin asla mümkün olmayacağını söylerdim heralde. Napıyorum ben???
Büyük bi belirsizlik içinde ruhumun bu şehrin bilgeliğinde yıkanacağını düşünerek öylece gidiyorum işte.
28.02.2011 Bahreyn

Yeni kayıt

Yeni Kayıt diyo buton bakıyorum bi süre. ne demek istiyo acaba kendince bu yeni kayıtla düşünüyorum ve gülümsüyorum, hayatın yeni kaydı bu, bir şehrin daha sayfalarını çeviriyorum romanımda ve sessizce öylece duruyorum. bir yabancı gibi bakıyorum sayfalara. sonraki sayfayı yazmamış daha yazar heyecanlanıyorum. ama kulağıma fısıldadı biliyorum öğrendiğim her şeyi unutarak başlayacağım öbür sayfayı okumaya. onun için her şey kendi kuralında işleyecek, satır araları daha geniş olacak mesela, bütün gerçekliğiyle öylece dururken daha yavaş geçecek cümleler birbirine öylece saf ve sakin...

Bodrum,250211

Om

Evrendeki ilk sesin bu olduğu düşünülür..ve tüm seslerin de bu sesten türediği...

Vizörün kaleminin ilk sesi gibi...

Om :)